Karar müellifi Taşgetiren: Herkesin içinden “Keşke Kazakistan’da Türk Devletleri Teşkilatı bir şeyler yapabilseydi” duygusu geçmiyor mu?

Karar müellifi Ahmet Taşgetiren,  “Koca koca hamaset telaffuzlarına de yönelmeden… Herkesin içinden şimdilerde ‘Keşke Kazakistan’da Türk Devletleri Teşkilatı (TDT) bir şeyler yapabilseydi, ya da keşke Kazakistan ve gibisi yurtlarda halkın boğulmadığı daha sağlıklı idareler oluşsaydı’, duygusu – isteği, geçmiyor mu?” niyetini lisana getirdi. 

Taşgetiren yazısında, “Geldik geldik, Türk Devletleri Teşkilatı (TDT) üzere bir yeni oluşuma kadar geldik. Bu kıymetli bir adımdı, doğal ki içi doldurulursa… Aslında bu kardeş coğrafya ile münasebette her şey varıp “içi doldurulursa”ya dayanıyor. İlgi var, platonik sevgi var, kardeşlik var, fakat içi doldurulursa… “İç doldurma” işini Ruslar yapıyor mesela… Tahminen Çin yapıyor yatırımlarla… Bölgeyi Amerika kadar biliyor muyuz, Rusya ya da Çin kadar? Alın Kazakistan’ı mesela, orada en çok biz mi varız Ruslar ya da Çinliler mi?” fikrini lisana getirdi.

Taşgetiren şu tabirleri kullandı: 

“Kırım’da rahatsızız Rusya’dan, artık iddia etmek güç değil ki, Kazakistan’da da rahatsızız. Bakmayın siz, bizdeki Çin perestroykası(!)nın manşetlerden zafer naraları atmasına? Her fırsatta olduğu üzere Kazakistan olayında bile Doğu Türkistanlılara Çin ağzı ile vurmasına, ancak bizim devlet aklında Kazakistan’a yığınak yapan Rus varlığından rahatsız olunduğunu öngörmek güç değil. Tıpkı içimizin bir yerlerinde Kırım işgalinin depreşiyor olması üzere.

Şunu derim: Bunlar ince iş. Ne kadar tarih, kültür, inanç beraberliği hatta kardeşliği mevcut olursa olsun, vakit içinde tarlalar farklı güçlerce sürülüyor ve oralara uygun yapılar – takımlar yerleştiriliyor. Uzun ve ince iş. Sabırla örmek gerekiyor ilmekleri. O denli koca koca hamaset telaffuzlarına de yönelmeden… Herkesin içinden şimdilerde “Keşke Kazakistan’da Türk Devletleri Teşkilatı (TDT) bir şeyler yapabilseydi, ya da keşke Kazakistan ve gibisi yurtlarda halkın boğulmadığı daha sağlıklı idareler oluşsaydı”, duygusu – dileği, geçmiyor mu? Ne vakit olacak o?”