- Candice ve Cromwell Purchase yetişkin yaşamlarını, nesli kritik düzeyde tehlike altında olan Spix papağanını kurtarmaya adadılar.
- Spix'in Amerika papağanlarını vahşi doğaya yeniden kazandırma çabaları, yırtıcılık ve habitat adaptasyonu da dahil olmak üzere zorluklarla karşılaştı.
- Brezilya hükümetinin engelleri, nesli tükenmekte olan kuşların doğaya daha fazla salınmasını durdurdu.
Bu aşinalık, Güney Afrikalı çiftin dünyanın en kritik tehlike altındaki türlerinden birini kurtarma konusundaki kararlılığına bir bakış sunuyor. Sao Francisco Nehri havzasının küçük bir kesimine özgü olan ve 19. yüzyılda zaten nadir bulunan papağanın, onlarca yıldır kaçak avlanma ve hayvanların aşırı otlatılması nedeniyle yaşam alanlarının tahrip edilmesinin ardından hayatta kalan yalnız bir erkek ortadan kaybolduğunda, 2000 yılında vahşi doğada neslinin tükendiği ilan edildi. Geriye kalan birkaç kuş, dünya çapındaki özel koleksiyonlara dağılmıştı.
Popüler animasyon “Rio” filmlerinde ölümsüzleştirilen Spix'in Amerika papağanları için yok olmanın eşiğinden dönüş yolu uzun, dolambaçlı ve engebeli bir yol oldu.
BİLİM ADAMLARI, 50 YILLIK BAŞARININ ARDINDAN Nesli Tükenmekte Olan Türler Yasasının Her Zamanki Kadar Önemli Olduğunu Söylüyor
Spix'in Amerika papağanlarını harap eden tehditler hâlâ ortalıkta dolaşıyor ve kuşlar artık başka bir tehditle karşı karşıya: iklim değişikliği. Türün orijinal bölgesi, yakın zamanda resmi olarak Brezilya'nın ilk kurak iklim bölgesi olarak belirlenen bölgeyle örtüşüyor.
3 Mayıs 2024'te Brezilya'nın Sao Paulo kentindeki Sao Paulo Hayvanat Bahçesi'ndeki Spix'in Amerika Papağanı Koruma Merkezi'nde bir Spix Amerika papağanı görülüyor. Brezilya'nın kuzeydoğusunda, Güney Afrikalı bir çift üreme ve yeniden yerleştirme çabalarıyla kuşları doğaya yeniden kazandırıyor. (Getty Images aracılığıyla NELSON ALMEIDA/AFP)
Daha kuru koşullar, Spix'in hayatta kalan birkaç makav papağanının yaşam alanı üzerindeki potansiyel etkisi nedeniyle Cromwell Purchase'i endişelendiriyor.
46 yaşında, uzun boylu ve zayıf bir adam olan Purchase, “Kuru bir bölgede yılın yalnızca çok kısa bir döneminde yağmur yağar. Bu dönemdeki kuraklık, bir sonraki yağmuru alana kadar bütün bir yıl sürebilir” dedi. . “Hayvanlar zorlu ortamlara uyum sağlıyor ama sınırdalar. Değişimdeki en küçük artış bile popülasyonları yok edecek.”
Kasım ayında, iki federal araştırma enstitüsü, 1960 ile 2020 yılları arasında bitkilerde ve toprakta yağmur suyu kaybına ilişkin bir çalışma yayınladı. Bu çalışma, Spix'in papağanlarının hayatta kalmaya çalıştığı Curaca da dahil olmak üzere kuzey Bahia eyaletinin artık bir çöl alanıyla uyumlu olduğunu gösterdi. Ayrıca yaklaşık 55 milyon insanın yaşadığı Kuzeydoğu'da yarı kurak iklimin yaygınlaştığı da tespit edildi.
ABD'DE FİNANSMAN EŞİTSİZLİKLERİ NEDENİYLE TEHDİT ALTINDAKİ, ABD'DE AZ BİLİNEN, nesli tükenmekte olan TÜRLER
Brezilya'nın çölleşmeyle mücadele çalışmalarının yöneticisi Alexandre Pires Associated Press'e şöyle konuştu: “Gezegen daha sıcaksa buharlaşma çok daha fazla olacak. Dolayısıyla su çevreyi terk ediyor ve kuraklık yaratıyor.”
2005'ten bu yana Brezilya'daki yarı kurak alan 116.000 mil kare kadar genişledi ve şu anda kabaca üç Kaliforniya'nın büyüklüğüne ulaştı. Hükümet, bölgedeki toprağın ve diğer doğal kaynakların daha iyi yönetilmesini teşvik ederek çölleşmeyi önlemeye yönelik tedbirleri duyurmaya hazırlanıyor.
Değişen iklim ve sayısız zorluk karşısında, Satın Almalar her fırsatta yetişkin hayatlarının büyük bir kısmını Spix'in papağanlarını yetiştirmeye ve onları doğaya yeniden kazandırmaya adadı. Yolculuk ilk olarak biyologları Katar'daki bir vahada özel bir koleksiyonla çalışmaya götürdü. Kuşlar kar amacı gütmeyen bir kuruluşa satıldığında çift onlarla birlikte Almanya'ya taşındı.
Geçtiğimiz dört yıl boyunca çabaları, 34.000 nüfuslu sıradan bir kasaba olan Curaca'nın kırsal bölgesinde yoğunlaştı.
Brezilya hükümeti ile Alman kar amacı gütmeyen Tehdit Altındaki Papağanları Koruma Derneği arasında yapılan bir anlaşma uyarınca, 52 Spix'in Amerika papağanı 2020'de iki charter uçuşuyla Brezilya'ya gönderildi. Federal polis, Satın Alınanların kar amacı gütmeyen bir kuruluş için yaşadığı ve çalıştığı zorlu toprak yolda 1 saatlik sürüşle ulaşılabilen üreme ve yeniden yerleştirme tesislerine kadar onlara eşlik etti.
Ertesi yıl, amacı onlara uçmayı, risklerden kaçınmayı ve yiyecek aramayı “öğretmek” olan 15 adet vahşi kaynaklı Mavi Kanatlı macaw ile birlikte 20 Spix macaw'ı vahşi doğaya salındı. Geçen yıl, Spix'in iki Amerika papağanı yavrusu (on yıllardır ilki) özgürce doğdu ama hayatta kalamadılar.
Serbest bırakılan tüm kuşlara, makavların güçlü gagalarına dayanacak şekilde tasarlanmış telsiz tasmaları takıldı. Her tasmanın bir anteni vardır. Satın Alma Görevlileri ve asistanları, kuşların yerlerini günde üç kez kontrol ediyor.
Spix'teki Amerika papağanı papağanlarının yarısı çoğunlukla yırtıcılık nedeniyle öldü ya da ortadan kayboldu. Şimdi geri kalanlar, çiftin evini ve 51 metre uzunluğunda U şeklinde bir uçuş ve bırakma kafesini içeren tesislerin 3 mil yakınında yaşıyor.
Mart ayında vahşi doğada üç açık mavi civciv daha doğdu. Sadece hayatta kalmakla kalmadılar, aynı zamanda içlerinden biri de geçen hafta ilk kez uçtu; bu büyük bir gelişmeydi.
Candice Purchase kısa mesajında ”Bu etkinlik çok önemli çünkü ebeveynlerin vahşi ortamlarında ne kadar rahat olduklarını gösteriyor.” dedi. “Kuşlar için dikkate değer bir başarı, salıverilme açısından ise inanılmaz bir başarı.”
ABD HÜKÜMETİ NADİR kertenkelenin tehlikede olduğunu ilan etti, çevreciler ile petrol endüstrisi arasında kıvılcım saçan bir çatışma
Kar amacı gütmeyen Alman papağan çölleşmenin etkilerini azaltmak amacıyla Spix'in Amerika papağanı bölgesinde 59.300 dönümlük alanın yeniden ağaçlandırılmasını teşvik etmek amacıyla özel bir şirket olan Blue Sky Caatinga ile ortaklık kurdu. Bu girişim, ağırlıklı olarak keçi yetiştiriciliğine bağımlı olan küçük çiftçilerin katılımını içermektedir.
Spix'in Amerika papağanı neslinin tükenme tehlikesine dikkat çeken “Rio” ve “Rio 2” adlı animasyon filmlerindeki tasvirlerden farklı olarak papağanın doğal yaşam alanı, Brezilya'nın en ünlü şehri Rio de Janeiro'dan ve Amazon yağmur ormanlarından uzaktadır. Kurak dönemlerde yeşilliğini sıklıkla kaybeden seyrek, dikenli, düşük katlamalı bitki örtüsü arasında yaşar. Kuş, yuva yapmak ve beslenmek için aralıklı küçük derelerin yakınında büyüyen, yaprak dökmeyen yüksek bir ağaç olan Caraibeira'yı kullanıyor. Üreme mevsimi boyunca ağaçlar, çiftlerin enerji tasarrufu yapmasına ve beslenmek için uzun mesafelere uçmalarına engel olur.
Amerika papağanı Almanya'dan ilk geldiğinde onlara doğadan çeşitli yiyecekler teklif edildi. Purchase, “Kuşların onları yiyecek olarak tanımasının biraz zaman aldığını gördük” dedi. “Fakat Caraibeira ağacı, neredeyse helikopter tohumlarına benzeyen bir tohum kabuğu üretiyor. Spix'ler daha önce hiç buna benzer bir şey görmemişti. Bunları kafeslere koyduk ve bazıları onları aldı ve onları nasıl açıp içindeki çekirdeği yemeyi hemen öğrendi; tamamen dikkat çekiciydi ve bizi şaşırttı.”
Proje aynı zamanda doğal dünyanın dışındaki zorluklarla da karşı karşıya. 15 Mayıs'ta federal hükümet, kâr amacı gütmeyen kuruluşa, süresi 5 Haziran'da dolacak olan anlaşmayı feshedeceğini bildirdi. Brezilya federal çevre kurumu AP'ye yaptığı açıklamada, kâr amacı gütmeyen kuruluşun 2023 yılında Spix'in papağanlarını merkezinden transfer ettiğini keşfettiğini söyledi. Almanya'da kendi rızası olmadan diğer ülkelere. Durum açıklığa kavuşturulana kadar anlaşma yenilenmeyecek ancak hükümet, kar amacı gütmeyen kuruluşun yeniden uygulamaya koyma çalışmalarına devam edebileceğini söyledi. Projenin finansmanı uluslararası bağışçılardan geliyor.
FOX HABER UYGULAMASINA ULAŞMAK İÇİN TIKLAYIN
Gergin ilişkiler, 20 yıl boyunca yılda 20 papağan salma planlarına ara verdi. Purchase, “2023'te yayınlanmaması ve şu anda 2024'te yayınlanacak gibi görünmesi pek olası değil. Projenin hükümet politikaları nedeniyle başarısız olması utanç verici olur” dedi.
Dünya çapında esaret altında yaklaşık 360 Spix papağanı bulunmaktadır ve bunların 46'sı Curaca'dadır.
Engellere rağmen, Curaca'nın pek çok sakini, Spix'in Amerika papağanını hiç görmemiş olsalar bile, onların yakın zamanda bölge üzerinde uçmaya geri dönmelerini ve papağanı şehrin kimliğinin bir parçası haline getiren sayısız resimde görülmemelerini bekliyorlar.
Ailesi arazilerinin bir kısmını yeniden ağaçlandırma için kiralayan Maria de Lourdes Oliveira, “Proje zaten başarılı. Özgürler” dedi. “En zor şey Brezilya'ya varmaktı. Özgürlüğe gittiklerini ve kanat çırptıklarını gördüğümde ağladım.”